ترسیم نشانه‌جغرافیایی گفتمان رند در اشعار حافظ

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استاد زبان و ادبیات فرانسه

2 دانشگاه شیراز

چکیده

نظریة نشانه‌جغرافیایی (Sémiogéographie ) گفتمان بر این فرضیه استوار است که مکان‌ها می­توانند در تعامل با حضور انسانی به بستری تبدیل گردند که محدودترین شکل زیستن تا نامحدودترین شکل حضور زیستی را تجربه کنند. رندی در گفتمان حافظ به‌مثابة فرایندی نشانه‌جغرافیایی عمل می­کند که ابتدا به نظر می­رسد در یک نقطة مرکزی مستقر است؛ اما به‌تدریج بر اساس تعامل (interaction) و همبستگی (interdépendance) با جهان بیرون این نقطة مرکزی بسط می­یابد و در گستره­ای قرار می‌گیرد که دامنة حضور خود را از ارجاعی‌ترین (référentiel) حالت تا انتزاعی‌ترین (subjectif) شکل آن توسعه می‌دهد. فضای جغرافیایی رند از تخیل چهارگانة خاک، هوا، آب و آتش عبور می­کند تا به این ترتیب، استعلا یافته و از همة محدودیت­های فیزیکی عبور نماید. رند هم در جهت ایجاد نظام جغرافیایی یکپارچه حرکت می­کند و هم کثرت معنایی، و هم کثرت زمانی و مکانی دارد. بر اساس این تعاریف، رند فقط یک شخص نیست، بلکه یک گسترة جغرافیایی است که از زمین تا عرش توسعه می‌یابد و در این گستره گاهی فضایش به اندازه فضای شطرنج است که تجلّی صحنة رقابت و فتح است و گاهی نیز به وسعت جام جهان­بین است که بر همة هستی سیطره دارد. هدف اصلی این جستار این است که نشان دهد چگونه رند حافظ فضایی نشانه‌جغرافیایی را ترسیم می‌کند که ضمن برخورداری از حرکت و سیالیت، امکان جابه­جایی داشته و از متمرکزترین وضعیت مکانی به متکثرترین وضعیت تغییر می‌یابد.

کلیدواژه‌ها

  • تاریخ دریافت: 15 شهریور 1400
  • تاریخ پذیرش: 15 شهریور 1400