نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

• کاتالین تورما

Eötvös Loránd University, Faculty of Humanities Department of Iranian Studies 1088, Budapest 4/ D Múzeum krt. (Room 203.)

چکیده

میهالی چوکونایی ویتز (1773-1805) یکی از بزرگ‌ترین شخصیت‌های ادبیات کلاسیک مجارستان است. او نقشی مهم در تاریخ داشت، شعر او به نام «آرامگاه حافظ»، تقریباً دو دهه قبل از دیوان غربی‌شرقی گوته (اشتوتگارت، 1819) منتشر شد و حافظ را برای اولین بار، به خوانندگان اروپایی شناساند. شعری را که چوکونایی با الهام از حافظ سروده است، در پایان این مقاله برای نخستین بار به زبان فارسی منتشر می‌شود. در این شعرِ چوکونایی نمونه‌هایی زیاد وجود دارد که نشان می‌دهد او موفق شده است اطلاعاتی را از منابع عمدتاً لاتین بیابد و به اثر خود بیفزاید؛ مثلاً، می‌توان از انتخاب مقبره‌ی حافظ به‌عنوان محل سرودن شعر و جوانانی که از عظمت حافظ سخن می‌گویند، صحبت کرد؛ علاوه بر این، چوکونایی در این شعر، شبیه به سبک حافظ، از استعاره، تشبیه، شگرد تصویرسازی و حساسیت‌ها استفاده کرده است.

کلیدواژه‌ها

• ادبیات تطبیقی
• ادبیات مجارستان
• مقبره‌ی حافظ
• میهالی چوکونای ویتز