نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

• فرشید سادات‌شریفی

دکتری زبان و ادبیات فارسی و پژوهشگر مستقل(موسسه‌ی سَماک؛ کانادا)

چکیده

در این مقاله بر آنیم که در پرتو سه مفهوم نورتاب و ذهن‌سازِ «رسالت» (Vocation)، «معناآفرینی» (Meaning Making) و «خوش‌روانی» (Eudaimonia) نشان دهیم که چرا اگر «پیرو حافظ بودن» حائز ارزشی باشد، باید اعتبار و افتخارش را به امیرهوشنگ ابتهاج داد. این بازخوانی، سرخط‌های زیر را در بر می‌گیرد:
۱. واکاوی این مفاهیم و اشاره به محوریتشان در ممتازشدن و زنده‌بودن شعر حافظ؛
۲. اشاره به اهمیت هـ. ا. سایه در روزگار معاصر، به‌لحاظ پیگیری این مفاهیم؛
(این دو بخش به‌صورت موردپژوهی در یک غزلِ هرکدام از این دو شاعر که به «استقبال» غزلی از حافظ رفته‌اند و نیز غزلی از سعدی انجام می‌شود)
۳. و درنهایت: عرضه‌ی پیشنهاد برای بازخوانی ادب و هنر پیشگامان هنر روزگار معاصر، از زاویه‌ی التفات ایشان به رازهای ماندگاریِ پیشینیان.

کلیدواژه‌ها

• ادبیات کاربردی
• بازخوانی انتقادی
• حافظ
• خوش‌روانی
• رسالت
• معنا و معناآفرینی
• نظیره و استقبال
• هوشنگ ابتهاج