نگرش معنوی حافظ

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

دانشگاه شهید بهشتی

چکیده

معنویت، رویکردی به زندگی است که قرین اشتیاقی سرشار به تماس با امر مقدس است. جهان را آبستن از امر رازآمیز می‌بیند و با پرورش اخلاقی و پروازدادن خیال می‌کوشد تا از دیوارهای تنگ وجود، به آستان بلند راز، راهی بیابد. معنویت، همچنین، مستلزم درکی از غایت و معنای زندگی است که به‌مدد آن، می‌توان فعالیت‌های ظاهراً پریشان روزمره را انسجام و وحدت بخشید و به پشتوانه‌ی ارزش‌هایی که معنابخش و اعتبار زندگی‌اند، کاستی‌ها و مرارت‌ها را تاب آورد. این نوشتار می‌کوشد با استناد به سخن حافظ، تصویری اجمالی از نگاه معنوی او ارائه دهد. از شعر حافظ چنین برمی‌آید که او نه دینداری سفت و سخت است، نه منکری پوچ‌گرا؛ راهی میان مسجد و میخانه یافته است که می‌توان از آن به معنویت ویژه‌ی او تعبیر کرد؛ معنویتی که تنها پایبندی به اخلاق نیست، بلکه متضمّن اذعان به حقیقتی فراتر از جهان مادی است و عزیمتی مشتاقانه برای تجربه‌ی آن.

کلیدواژه‌ها

  • تاریخ دریافت: 21 اردیبهشت 1401
  • تاریخ پذیرش: 21 اردیبهشت 1401